امروز جمعه است. دیشب چانگ کینگ اکسپرس (ChungKing Express) اثر وونگ کار-وای را دیدم. قبلا در حال و هوای عشق اش را دیده بودم و خوشم آمده بود. اما این یکی چیز دیگری بود. صحنه های ناب با فضای امپرسیونیستی و دوربین روی دست و اسلو موشن های دلچسب و رنگ آمیزی روی سی دی ها و ... . اما به یاد ماندندنی ترین بازی را فِی ارائه کرده است. آنجا که بلند به آهنگ California Dreamin در حال ریختن سس روی ساندویچ ها گوش می دهد "تا از فکر کردن بازماند"، همانجا عاشق 633 می شود و و و آنجا که به خانه او می رود به همه جا سرک می کشد، نظافت می کند و با هواپیمای معشوقه قبلی او بازی می کند و ... .
این طور شد که این روز جمعه نشستم به جارو کردن خانه با انرژی ای که از فی گرفته بودم و فکر کردم که چقدر "در حال و هوای عشق" بودن متفاوت است.
*محصول 1994 هونگ کنگ

برچسب‌ها: روزانه, سینما